Wewnętrznym M Japońskim

Encyklopedia PWN

strajki i wystąpienia zbrojne skierowane przeciwko władzy cara oraz reliktom przeszłości w politycznej i ekonomicznej strukturze Imperium Rosyjskiego;
m. w Japonii, na wyspie Honsiu, w prefekturze Osaka, nad zat. Osaka (Wewnętrzne M. Japońskie).
shintō
[śinto; jap., ‘droga bóstw’, ‘droga duchów’, ‘nauka bóstw’] Wymowa,
shindō,
japońska rodzima religia politeistyczna o dużym zróżnicowaniu form, kultów i praktyk, licznych, niezależnych od siebie odłamach i instytucjach, bez ujednoliconej i centralnej hierarchii kościelnej ani wspólnego kanonu świętych ksiąg, ściśle związana z lokalnymi społecznościami, skupiona na doczesności. Nie ma jednego założyciela ani proroków.
konstrukcja pływająca w wodzie, jednostka pływająca;
pojęcie i geneza zbrodnii wojennych została po raz pierwszy wprowadzona do prawa i praktyki międzynarodowej podczas i na zakończenie I wojny światowej, znajdując normatywny wyraz w artykule 228 traktatu wersalskiego z 1919, który przewidywał karalność czynów naruszających prawa i zwyczaje wojenne.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia